Yâd

Bu gece çocukluğumu yâd ediyorum.

Yazın geceleyin biraz kalınca örtülerle terasta uyurduk. Kaç yaşındaydım kim bilir 7 mi 8 mi.. Hava biraz serin olurdu sıkı sıkı sarılırdım örtündüğüm şey her ne ise. Ne güzeldi.. Gökyüzüne yıldızlara baktığımı hatırlıyorum.

Bu gecede az biraz daralmışlığım var. Kafamı uzatıp bir hava alayım dedim. Baktım hava tıpkı çocukluğumda ki gibi balkonda yorgana sıkı sıkı sarılıp uyumalık.

Uyuyalım o zaman.

Belki sabaha geçer kalbimizin yorulmuşluğu..


Gece inmiş şehre 
Sadece şiir merhem olur gönlümün karasına simdi
Birbirine kırgın duvarlar ve insanlar.
Şimdi ne yazsam da geçse kalbimin küsü?
E.B