Ah kalbimizde onlarca acıyla sürdürdüğümüz hayatlarımız.

-Ah yine hüznüme engel olamıyorum.
Ama bi yandan da seviyorum.

iki gündür rüyamda

Bu aralar en özlediğim 

*Çocukluğum.

dedi ki:

Gözlerine bakıyordum. 

Susuyordu ama konuşuyordu aslında, farkında değildi. Özlem akıyordu bakışlarından resmen. İlk defa bu kadar açık ve net bir şekilde gördüm bana olan sevgisinin çokluğunu. Ben yokken ne kadar yalnız hissettiğini ne kadar çok özlediğini okudum gözlerinde.

-Bir daha bu kadar uzun gitme, dedi. Ben göndersem de gitme sen, çabuk dön dedi.

Yokluğunda bomboş kaldım sanki..

Boşlukta kaldım..

Anlamsız..

Kendi kendime söz verdim bende bir daha onu bu kadar yalnız bırakmayacağım.. inşallah.

Ruhumu gezdirmek istiyorum bir deniz kıyısında.

Kalbimin buz tutmuş kısımları ellerini keser dikkat et.

Yâd

Bu gece çocukluğumu yâd ediyorum.

Yazın geceleyin biraz kalınca örtülerle terasta uyurduk. Kaç yaşındaydım kim bilir 7 mi 8 mi.. Hava biraz serin olurdu sıkı sıkı sarılırdım örtündüğüm şey her ne ise. Ne güzeldi.. Gökyüzüne yıldızlara baktığımı hatırlıyorum.

Bu gecede az biraz daralmışlığım var. Kafamı uzatıp bir hava alayım dedim. Baktım hava tıpkı çocukluğumda ki gibi balkonda yorgana sıkı sıkı sarılıp uyumalık.

Uyuyalım o zaman.

Belki sabaha geçer kalbimizin yorulmuşluğu..


Gece inmiş şehre 
Sadece şiir merhem olur gönlümün karasına simdi
Birbirine kırgın duvarlar ve insanlar.
Şimdi ne yazsam da geçse kalbimin küsü?
E.B

Ey Hayat.

Yaşam bir ıstaka

Gelir vurur ömrünün coşkusuna

Hani tutulur dilin
Konuşmazsın

Yalnız tarafım

Ah bi yalnız tarafım var ki sorma.

Kimsenin bilmediği

Bilinmemesinden ötürü gizli bi mutluluk hissettiğim.

Üzüldüğüm,

kırgın olduğun

kırgın degil de belki

yorgun,

yaşananlardan yorulmuş olduğum zamanlarda

İçine saklandığım tarafım.

Her şey düzelene kadar beni saklasa.

Hiçbir yere salmasa.

Düzelince bıraksa..

17nisan.

Bir yıl önce tanışmamızın 2. gününde

"Evlenicem galiba ben bu çocukla "

dediğim.

Şimdilerde elimizde Mayısı gösteren bi davetiyeyle ordan oraya koşturduğmuz 17 Nisan..

Eksilmeden çoğalarak geçireceğimiz yıllarımız olur inşallah.

Acımızdan bir şey eksilmedi hala kanıyorum/z.

anlamak istemiyorum.

Anladım ki;

Aslında mutlu geçirmem gereken her ân da ağlayacağım.

Alışmaya çalıyorum buna.

Bir yara ve bir yara daha

Evet,
Benim sevdiğim adama bile tam olarak bahsetmediğim acılarım var.
En kanatmaması gereken kişinin açtığı
Kapanmayacak gibi kanayan yaralarım var.

Ne yazık.

Kısa boylu hayatta Uzun boylu kederler

Telefonun ucundaki ses

-Sende düğün için kişi listesi hazırla ona göre yer bakamaya başlayalım, diyecektim o yüzden aramıştım. Uyandırdım seni de kusura bakma hadi uyu şimdi. dedi

Bi müddet sustum.

Ayılamadığımı sandı. Tekrar etti.

Bi cevap vermem gerekiyordu

-Tamam dedim.

Kapattım telefonu. 

Sonra ne yaptım biliyor musun 

Hüngür hüngür ağlamaya başladım.


Hayatta insanın başına her şey gelebiliyormuş. Bu kadar çok sevdiği insanla evlilik yolunda ilerlerken, en mutlu zamanları olması gerekirken; canının acısıyla hıçkıra hıçkıra ağlayabiliyormuş.

...



"Ben şu kısa boylu hayatta uzun boylu kederlerle acırım."


Bazı şiirler, ben.