çözemiyorum

Ben 30una 1 kala kafası oldukça karışık.

Çocukluktan gelme sıkıntılarını yeni yeni farkeden.

Çoğu zamanlar ciddi arızaya bağlama potansiyeli yüksek.

Sevdiği adam tarafından yalnız bırakıldığında gemileri batan

Neden böyle neden neden diye düşünüp duran

4 yılda epey bi kırgınlık biriktirmişliği olan

Ama böyle harbi içten kırgın olan

Hiçbir şeyi değiştiremeyen

Ve dahi değişemeyen

Ben; seven hala çok seven

Sevildiği söylenen ama gösterilemeyen

Bir gün ola ki ya sevgim biterse diye düşünmeye başlamış olan

Tehlikeli suların varlığını farketmiş olan

Ama gider daha böyle ya diye kendini avutan belkide

Aslında bunları yaşamak istemeyen

Daha başka hayaller kurmuştum oysa diyen

Böyle düşünmemiştim hiç diyen

.

.

Yabancıyım baktığımda bu buhranlı halime

.

.

.

Çözemiyorum.

Ben Yazmalıyım

Bir kaç gün önce mail adresimde bu blogtan önceki bloğuma gelen hoşuma giden yorumları biriktirdiğim klasörde gezindim biraz.. Kimisini tarihi 2010 kimisi daha da eski. Nasıl içim şenledi o eski günlere döndüm. Yorumların geldiği yazıları açıp tekrar tekrar okumak istedim. Sonra yazmayı ne kadar çok sevdiğimi hatırladım! Ve ne kadar çok özlediğimi. Hayatım da A olsa yazardım. B olsa yazardım. Muhteşem bi rahatlama hissi verirdi bana. Azıcık üzülsem hemen beynime üşüşürdü kelimeler. O blogta yıllarca yazdım. Kıymetlimdi benim. Sonra kapatmak zorunda kaldım. Ömrü bitti..

Sonra burayı açtım ve kısa süre sonra evlilikti çocuktu. İstediğin an hemen yazamamaktı derken yıllar geçti gitti. Fakat anladım ki Ben Yazmalıyım. Bi şekilde çıkmalı içimden zehir. Çünkü çoğu zaman karışığım, karmaşığım, zorlanıyorum. Bunca sevdiğim şeyi niye yapmıyorum peki?

Belki yine olmayacak. Bilmiyorum. Ama o yazmaya aşık zamanları, o halimi hatırlamış olmak bile beni çok mutlu etti.

Sevgiler..

Bana bişey oldu 
Ben bir şey kaybettim.
Ne oldugunu bilmediğim bir şey.
Belki babamla ilgili
Belki Allahla ilgili
Belki kendimle ilgili
Belki eşimle ilgili
Belki geçmişle ilgili.
Bilmiyorum.

Ama bir şey oldu..
Ben bir şey kaybettim.

Uzun zaman olmadı sanki
Bu yakınlarda kaybetmişim
Benden öylece çıkıp gitmiş gibi

Belki de uzun olmuştur gideli
Daha yeni farketmişimdir
Yeni yeni hissedilmeye başlamıştır yokluğu
Yeni yeni sızlamaya başlamıştır burnumun ucu
Bilemiyorum

Ama bir şey oldu..

Benim şimdi ağzımı bıçak açmaz bir süre
Sende zorlama beni
Güldürmeye falan çalışma 
Konuşturmaya çalışma 
Kendi halime bırak..
Rol yapmak zorunda kalmayayım.

Üzgünsem üzgünümdür

Üzmüşsen üzmüşsündür.

Hani bi laf var kadın konuşuyorsa umut vardır. Kavga ediyorsa hala umudu var demektir.

Ama bırak ben biraz susayım.

Yoruldum bu kadar çok üzülmekten...