Ben bi sevmeyi ölçülü yapamadım
Hiç bulamadım ortasını
Hiç tutturamadım dengeyi
Sev sev bitiremedim..
Geberdim sevmekten.
Ölüp ölüp dirildim
Yine de sevdim
Sanki çölde dolaşmış, suya kavuşmuşum gibi
Tokadan özgürleşmiş saçlarımın
Rüzgara seranat yapması gibi
..
Sev
Sev
Bitiremedim.
Götürdügü yer,
Olduğum yerin çok uzağı..
Vardığım hiç bir yer yok.
Sonsuz bi yolda yürümek gibi bi his.
Adımlarım bilinçsizce yürütüyor beni
Tanıdık bir şeyler arıyor belki de gözlerim
Tüm geride kalanların arasından
Yeni bir oksijen zerresi gibi sarılıyorum ona
Biriktirdiğim tüm geceleri seriyorum yola
Aydınlanıyor gözbebeğim yoldaki yıldızlardan
Ama,
Dudağımın kenarında nöbet tutan biri var
Acımsı bir tat
Hüzünden yapılmış bir gülüş gibi
Üzerini toz kaplamış bir kalp atışı
Ateşten vazgeçmiş bir çıra gibi....
Dudağımın kenarında nöbet tutan biri var..
Her seferinde aynı yerde aynı anda beliren bir gölge
Yine de kucak açtığım çokta istenmeyen bi misafir..
Sorun değil
Ben yine de düşeceğim bu yola
Yine de inadına yürüyeceğim
Her defasında aynı tat gelsede ağzıma
Kabul.
..
Kabul.
Allah aşkına sadece Sarıl
Bir şey sorma
Hiçbir şey söyleme
2 dakika ayır bana
Karşılık bile beklemeden
